فريما : (= فريبا)، فريبا.

فريماه : (فري= خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + ماه) 1- ماه خجسته و مبارك، ماه شكوهمند و خجسته؛ 2- (به مجاز) زيباروي سعادتمند و باشكوه.

فَرين : (فر= شكوه و جلال + ين (پسوند نسبت))، 1- (به مجاز) داراي شكوه و جلال؛ 2- تابه‌اي از سفال براي پختن نان.

فَري‌مهر : (فري= خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + مهر = خورشيد)، 1- خورشيد با شكوه و خجسته، آفتاب شكوهمند و مبارك؛ 2- (به مجاز) زيبارو.

فريناز : [فري = خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + ناز= کرشمه و غمزه (به مجاز) زیبا و قشنگ] 1- ويژگي آن كه داراي خجستگي و شكوهمندي زیبا و قشنگ است؛ 2- کرشمه و غمزه‌ي با شکوه؛ 3- (به مجاز) زیباروی نازدارو با شکوه.

فرينوش : (فري = خجسته، مبارك، داراي خجستگي و شكوه، شكوهمند و خجسته + نوش = جاويد) ويژگي آن كه داراي خجستگي و شكوهمندي جاويد و ماندگار است.

فريوش : (= فريوار)، فريوار.

فصيحه : (عربي) (مؤنث فصيح)، ، فصیح 1- ، 2- ،3-.

فِضه : (عربي) 1- (در قديم) به معناي نقره و سيم؛ 2- (اَعلام) نام خادم حضرت فاطمه(س).

فَضيلت : (عربي) 1- برتري در دانش، هنر و اخلاق، فضل؛ 2-ارزش و اهميت؛ 3- (در قديم) (در علم اخلاق) ويژگي‌هاي ستوده‌ي اخلاقي در مقابلِ زذيلت.